Είναι στιγμές που ολόκληρο το είναι μου, κάνει μια παύση και αγαλλιάζει. Αυτές οι στιγμές είναι όταν κοιτώ τον ουρανό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο ουρανός εδώ στην Αυστραλία φαντάζει διαφορετικός. Πιο ανοιχτός, πιο μεγάλος. Και τα σύννεφα κάθε λεπτό αλλάζουν και μεταμορφώνονται. Προσωπικά, αυτό είναι κάτι που με μαγεύει. Έτσι, κάθε φορά που κοιτάζω ψηλά, ακόμα κι αν βλέπω μόνο μια λωρίδα ουρανό, είναι σαγηνευτικό.
Κι άλλες φορές, αυτό που αντικρύζω είναι τόσο μεγαλοπρεπές που σχεδόν με ακινητοποιεί. Και ακριβώς εκεί, σε αυτή τη μικρή στιγμούλα, η ψυχή ανασαίνει.
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι τραβηγμένες τον τελευταίο χρόνο, διαφορετικές ώρες της ημέρας. Σε όλες τους, ο ουρανός είναι το αγαπημένο μου στοιχείο. Είναι φωτογραφίες που προσπαθούν να απεικονήσουν τις μικρές αυτές ανάσες της ψυχής.
Α! Και του κοριτσιού που του αρέσει να κοιτάζει τα σύννεφα.
Στο σπίτι.
Στον δρόμο περιμένοντας να ανάψει πράσινο
ή σαν συνοδηγός…
Στο πάρκο δίπλα στο σπίτι μου που συνήθως πηγαίνω για βόλτα με τα πόδια.
Και μερικές ακόμα…
Να κοιτάτε ψηλά και να αφήνετε τη φύση να σας συνεπαίρνει, κάνει καλό σε ψυχή και σώμα! Σας φιλώ! Να μου προσέχετε!
Διαβάστε ακόμη:
Great Ocean Road: Οδηγώντας μέσα στην άγρια φύση της Αυστραλίας
You must be logged in to post a comment.