Martin Margiela: Ο σχεδιαστής χωρίς πρόσωπο

Το Μουσείο Μόδας Palais Galliera στο Παρίσι παρουσιάζει την πρώτη αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στον Βέλγο σχεδιαστή μόδας Martin Margiela, ανιχνεύοντας μια σημαντική καριέρα που ξεκίνησε το 1989 και τελείωσε το 2009.

Martin Margiela2003. Col. “Col galvanisé”. Coton galvanisé de métal argenté (alliage cuivreux). 2003. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Ποιος είναι λοιπόν ο μυστηριώδης Martin Margiela, ο δημιουργός της μόδας που χωρίς να γνωρίζουμε το πρόσωπό του, αλλά και χωρίς να έχουμε διαβάσει ποτέ συνέντευξή του, επηρέασε, όσο λίγοι, την αισθητική και τη δομή της μόδας στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα;

Martin Margiela (né en 1957). Haut en perruques retournées. Cheveux synthétiques. Cuir mastic. Automne-hiver 2005. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Ο Martin Margiela γεννήθηκε το 1957 στην πόλη Genk. Αποφοίτησε από το τμήμα μόδας της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Αμβέρσας το 1980. Για λίγα χρόνια, μεταξύ 1984 και 1987, εργάστηκε κοντά στον Jean Paul Gaultier και το 1989 παρουσίασε την πρώτη δική του συλλογή στο Παρίσι.

Martin Margiela (né en 1957). Gilet. Affiches publicitaires lacérées et collées, doublure en coton blanc., saison Printemps-été 1990. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Ο Margiela με την εννοιολογική προσέγγιση της μόδας αμφισβήτησε την αισθητική της εποχής του. Με έναν ολοκαίνουργιο, μοναδικό τρόπο, χρησιμοποίησε την τεχνική της αποδόμησης και ανακατασκεύασε κλασικά ρούχα με έναν τρόπο που δεν είχαμε δει ποτέ ξανά. Εξέθεσε το εσωτερικό των ρούχων, άφησε ημιτελή σημεία διακόπτοντας την κλασική τελειοποίηση της ραφής και αποκάλυψε μυστικά της παραγωγής. Ραφές, πιέτες, βάτες και πένσες πήραν ρόλο διακοσμητικό εκτός από λειτουργικό, δημιουργώντας ερωτήματα για τον συντηρητισμό στην κατασκευαστική διαδικασία του pret a porter.

Martin Margiela (né en 1957). Veste. Toile de laine 55% et polyester 45% marron “oeil de perdrix”. Veau velours. Sergé cupro noir. 1989-1990. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Αλλά o Margiela δεν έμεινε εκεί. Στις επόμενες συλλογές του, παρουσιασμένες σε απίθανα μέρη όπως parking αυτοκινήτων, αποθήκες, σταθμούς μετρό και χωματερές, πειραματίστηκε με την κλίμακα του όγκου και στην “Oversized Collection” μεγάλωσε τις κλασικές αναλογίες κατά 200%, σχεδιάζοντας μια σειρά από υπερμεγέθη ρούχα. Λίγο αργότερα, στην συλλογή “Barbie”, προσάρμοσε ρούχα για κούκλες σε ανθρώπινα μεγέθη. Τύπωσε φωτογραφίες trompe-l’oeil φορεμάτων πάνω σε φορέματα, πουλόβερ και παλτό, και καθιέρωσε μια νέα μορφή παπουτσιών εμπνευσμένη από τα παραδοσιακά Ιαπωνικά tabis, στα οποία το μεγάλο δάκτυλο διαχωρίζεται εμφανώς από τα άλλα. Ο Margiela αμφισβήτησε πρώτος το τέλος της ζωής των ρούχων. Οι συλλογές του “Artisanal” και “Replica” δημιουργήθηκαν από vintage κομμάτια και ανακυκλωμένα υλικά που μετατράπηκαν σε μοναδικά, ραμμένα στο χέρι κομμάτια.

Martin Margiela. Ensemble (accessoires). “Paire de semelles de tabis”. Cuir noir. 1996-1996. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Σήμερα, o Martin Margiela είναι ένας μύθος για τον κόσμο της μόδας, αν και ο ίδιος εγκατέλειψε το 2009, χωρίς καμιά εξήγηση. Ο δημιουργός των πολλαπλών αποχρώσεων του λευκού, ο άνθρωπος που δεν φωτογραφήθηκε ποτέ, επικοινωνούσε μόνο με φαξ και χρησιμοποιούσε για ετικέτα ένα λευκό κομμάτι ύφασμα με τυπωμένο «0-23». Αν και φαινομενικά αντιεμπορικός, άφησε ένα ισχυρό brand name, το Maison Margiela και ένα πλήθος από καινοτόμες ιδέες και αντικομφορμιστικές εικόνες τις οποίες η μόδα λατρεύει να αναπαράγει.

Martin Margiela. “Paire de bottines tabi tagées”. Cuir blanc, toile de coton blanc, encre feutre noir et bleu. 1991. Galliera, musée de la Mode de la Ville de Paris.

Αυτή την άνοιξη, από τις 3 Μαρτίου έως τις 15 Ιουλίου 2018, στο Palais Galliera στο Παρίσι, μέσα από 130 κομμάτια, βίντεο από fashion shows, αρχειοθήκες και ειδικές εγκαταστάσεις, τα πιο σημαντικά σημεία της δουλειάς του Martin Margiela παρουσιάζονται, επιχειρώντας να φωτίσουν τον κρυμμένο στη σκιά σούπερ-σταρ της μόδας.

Photos: Palais Galliera (www.palaisgalliera.paris.fr)