Blackblomillustrations by Ariadni Blom
Tί προκύπτει όταν συνεργάζονται μια Κινέζικη εταιρία ενδυμάτων και μια Αμερικάνικη εταιρία αυτοματισμού; Ο ένας βάζει το know-how της παραγωγής και ο άλλος το know-how των αυτοματοποιημένων διεργασιών’τα γνωστά ρομποτικά συστήματα!
Τα ρομπότ τα έχουμε συνηθίσει στο μυαλό μας να συναρμολογούν μέρη αυτοκινήτου ή κινητά τηλέφωνα και διάφορα παρόμοια gadgetοειδή. Σε καμία περίπτωση όμως δεν φανταζόμασταν να πιάνουν στα χέρια τους μαλακό και εύκαμπτο υλικό όπως το ύφασμα- πόσο μάλλον να ράβουν! Κι ενώ τέτοιες προσπάθειες είχαν γίνει στο παρελθόν τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και στην πράξη, ο κυριότερος λόγος που ακόμα και σήμερα (ενώ όλα είναι τόσο αυτοποιημένα), τα ρούχα μας τα ράβουν ακόμα άνθρωποι με τα χεράκια τους, είναι γιατί η βιομηχανία του ρούχου αρνιόταν πεισματικά κάθε υιοθέτηση νέων τεχνολογιών στην κατασκευή. Ο λόγος; Μα φυσικά το κόστος. Έλα όμως που μια ανεπτυγμένη και πατενταρισμένη τεχνολογία στην Γεωργία των ΗΠΑ, δηλώνει πως έχει φτάξει μια γαζώτρια-ρομπότ. Θα χρησιμοποιεί κάμερες για να αναγνωρίζει το είδος του υφάσματος, το οποίο στη συνέχεια τα ρομπότ θα καθοδηγούν προς τη βελόνα της ραπτομηχανής.
Η διαδικασία κοπής και ραφής του τελικού προϊόντος έχει χρονομετρηθεί στα 4 λεπτά. Όμως όταν οι Κινέζοι εγκαταστήσουν 21 γραμμές παραγωγής και το σύστημα θα δουλεύει στο φουλ, ένα T-shirt θα ολοκληρώνεται ανά 22 μόλις δευτερόλεπτα. Ο στόχος τους δε, είναι να κατασκευάζουν (άκουσον-άκουσον) 800.000 μπλουζάκια την ημέρα για μεγάλες εταιρείες αθλητικών ενδυμάτων, όπως η Adidas.
To πρώτο θέμα που έρχεται στο μυαλό του μέσου αναγνώστη είναι το τελικό κόστος του παραχθέντος προϊόντος, καθώς κι η μείωση θέσεων εργασίας. Για το πρώτο, οι Κινέζοι δηλώνουν πως το κόστος κατασκευής της μπλούζας από τα ρομποτάκια θα είναι περίπου $0.33, πολύ ανταγωνιστικό ακόμα και για τις πιο φθηνές –ως προς το ανθρώπινο δυναμικό- χώρες. Η επένδυση θα ξεπεράσει το ποσό των $20εκ σε μία έκταση 100.000μ2 και αυτό το αυτοποημένο εργοστάσιο θα γίνει στο Αρκανσας. Τελικά δεν φαίνεται να επιβαρύνει την τελική τιμή του Τ-shirt.
Όσο για το δεύτερο θέμα –των θέσεων εργασίας-, το τεχνολογικά πρωτοποριακό εργοστάσιο κατασκευής ενδυμάτων θα δημιουργήσει 400 νέες θέσεις εργασίας στην πόλη Little Rock της πολιτείας Άρκανσας. Ο “μικρός βράχος”, λοιπόν, με πληθυσμό όσο η Πάτρα ή το Ηράκλειο, θα κάνει πραγματικότητα την ιδέα της Βιομηχανίας 4.0 και της Έξυπνης Παραγωγής, επαναστατώντας μέσα από την έντασης-εργασίας βιομηχανία του ρούχου.
Για χρόνια, η χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών είχε γίνει πολύ ακριβή, με αποτέλεσμα ένα τεράστιο ποσοστό των ρούχων που καταναλώνουν οι Αμερικάνοι να κατασκευάζεται στην Ασία. Φαίνεται πως τώρα οι Κινέζικες κλωστοϋφαντουργικές εταιρίες επενδύουν στη Βόρεια και Νότια Καρολίνα, φέρνοντας ίσως πίσω, μέρος της χαμένης παραγωγής.
Blackblomillustrations by Ariadni Blom
Αν το εγχείρημα είναι επιτυχημένο, θα μπορέσει η εξατομικευμένη κατασκευή ρούχων να έρθει πιο κοντά στον τελικό καταναλωτή. Έτσι, δεν θα χρειάζεται να ταξιδεύει ένα απλό, για παράδειγμα πουκάμισο όλο τον κόσμο για να καταλήξει είτε στο ράφι του καταστήματος είτε στο πακέτο του ταχυδρομείου, που περιμένουμε πώς και πώς από την τελευταία ηλεκτρονική μας αγορά. Μπορεί στο μέλλον να έχουμε γαζώτριες ρομπότ πολύ κοντά στην πόλη μας. Με τη βοήθειά τους οι κατασκευαστές θα σχεδιάζουν και θα αποστέλλουν νέα προϊόντα και πιο γρήγορα αλλά και με λιγότερο κόστος στα μεταφορικά και στην αποθήκευση. Αν και πολύ θα ήθελα να δω ρομποτάκι να ράβει γιακά πουκαμίσου ή να περνάει τη μανσέτα στο μανίκι. Οι γνώστες απλών τεχνικών ραφής καταλαβαίνετε τι εννοώ…
Αν πάλι σκέφτεστε τι θα απογίνουν οι γαζώτριες στο μέλλον και όλη αυτή η τεχνογνωσία που κουβαλούν, να μοιραστώ μαζί σας πως αναζητώ το τελευταίο διάστημα δύο, για εγχώρια κατασκευή ενδυμάτων στην Ελλάδα και δεν μπορώ να βρω!
Αργούν τα ρομπότ ή θα τα ράψω μόνη μου;