Σήμερα επισκεπτόμαστε τη Ρώμη για να δούμε από κοντά την ιδιαίτερη έκθεση “Πομπηία και Σαντορίνη, η Αιωνιότητα σε μια Μέρα”, που πραγματοποιείται στο χώρο Scuderie del Quirinale.
Η έκθεση περιγράφει, εξιστορεί και αντιπαραθέτει τη ζωή των δύο αρχαίων οικισμών, της Πομπηίας και του Ακρωτηρίου στη Σαντορίνη, θύματα και οι δύο μιας τεράστιας φυσικής καταστροφής, της έκρηξης των ηφαιστείων τους.
Δύο εκρήξεις σε χρονολογική απόσταση 1700 χρόνων η μία από την άλλη.
Προσωπικά αντικείμενα, αγάλματα,
τοιχογραφίες,
βάζα, ανάγλυφα,
κοσμήματα,
έπιπλα,
πίνακες,
σκεύη οικιακής χρήσης
και ψηφιδωτά.
Διατηρημένα αναλλοίωτα στο πέρασμα των αιώνων φέρνουν στο φως τη ζωή των κατοίκων από την εποχή του χαλκού μέχρι τις μέρες μας.
Οι στάχτες του ηφαιστείου που στο παρελθόν κατέστρεψαν και στέρησαν τη ζωή των κατοίκων των οικισμών, την ίδια στιγμή διατήρησαν αυτή την περιπλοκότητα της καθημερινής ζωής των προγόνων μας.
Η έκθεση είναι χωρισμένη σε τρεις ενότητες. Στο πρώτο μέρος εκτείθονται, πολλά για πρώτη φορά, ευρήματα που βρέθηκαν στην Πομπηία.
Η ανακάλυψη αυτού του αρχαίου οικισμού το 1748 σημάδεψε τον σύγχρονο τρόπο εξήγησης του παρελθόντος. Η απότομη και βίαιη έκρηξη του Βεζούβιου, σημάδεψε τραγικά τις ζωές των κατοίκων της Πομπηίας. Ωστόσο σε εμάς χάρισε τα απαραίτητα εργαλεία για να καταλάβουμε τόσο τον τρόπο ζωής και τις καθημερινές συνήθειες των κατοίκων, όσο και τον τρόπο οργάνωσης της πόλης τους.
Στην πόλη της Πομπηίας βρέθηκαν σπόροι που δείχνουν τι καλλιεργούσαν εκείνη την εποχή, τραπέζια στρωμένα, αρτοσκευάσματα έτοιμα να ψηθούν, ακόμη και υλικά για να φτιάχνουν τη σάλτσα garum για τα ψαρικά.
Το έξι μέτρα στάχτης που κάλυψαν τα πάντα μετά την έκρηξη διατήρησαν στο ακέραιο το πώς ήταν η ζωή τη στιγμή της καταστροφής. Ένα είδος εναλλακτικού φωτογραφικού φακού. Μια φωτογραφία του παρελθόντος. Στο χώρο υπάρχουν πολλαπλά ψηφιδωτά, προσωπικά αντικείμενα, τοιχογραφίες
και κοσμήματα
των κατοίκων της τότε ακμάζουσας πόλης.
Στον δεύτερο όροφο, 1700 χρόνια πριν την έκρηξη του Βεζούβιου, εκθέματα διηγούνται την τότε ζωή στο Ακρωτήριο της Σαντορίνης την άνοιξη του 1628 π. Χ. Μια εξίσου μηνωική ακμάζουσα πόλη, ένα σημαντικό λιμάνι, μια μητριαρχική κοινωνία.
Η διαφορά των δύο οικισμών έγκειται στο γεγονός ότι από την ανασκαφή στον ελλαδικό χώρο δεν έχουν βρεθεί πολύτιμα προσωπικά αντικείμενα ή ανθρώπινοι σκελετοί.
Οι αρχαιολόγοι και ιστορικοί εκτιμούν ότι το ηφαίστειο αυτή τη φορά ίσως να προειδοποίησε τους κατοίκους με ισχυρούς σεισμούς που προηγήθηκαν της έκρηξης και να κατάφεραν να εκκενώσουν το χώρο και να σωθούν.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουν που βρίσκονταν οι κάτοικοι του Ακρωτηρίου την ώρα, που η 10 φορές πιο ισχυρή έκρηξη σε σύγκριση με αυτή του Βεζούβιου, έπληξε το νησί της Θήρας. Υπολογίζεται ότι γέννησε και ένα τσουνάμι που θα έφτασε μέχρι τις ακτές της Κρήτης, 110 χλμ νοτιότερα.
Μέσα από αυτές τις πληροφορίες συνειδητοποιώ πόσο ενδιαφέρον, σημαντικό, όμορφο και καινοτόμο είναι το επάγγελμα του αρχαιολόγου.
Το τελευταίο κομμάτι της έκθεσης φιλοξενεί πίνακες και γλυπτά σύγχρονων καλλιτεχνών εμπνευσμένα από τις εκρήξεις των ηφαιστείων.
Αν τυχόν βρεθείτε στη Ρώμη και ενδιαφέρεστε να επισκεφτείτε την έκθεση, μπορείτε να βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες εδώ: https://www.scuderiequirinale.it/
Μέχρι την επόμενη διαδικτυακή συνάντησή μας να περνάτε όμορφα! Καλή σας μέρα!
You must be logged in to post a comment.