Φλωρεντία: Ξενάγηση στο μουσείο Bargello -

Το μουσείο του Bargello ήταν από τα πρώτα μουσεία της Φλωρεντίας που είχα επισκεφτεί, εκμεταλλευόμενη πριν αρκετά χρόνια την πρωτοβουλία “μια νύχτα δωρεάν στο μουσείο” που διοργάνωνε ο Δήμος της πόλης. Αν και δε θυμόμουν αρκετά πράγματα για το τι είχα δει σε αυτόν τον εκθεσιακό χώρο, ωστόσο πάντα υπήρχε μια γλυκιά ανάμνηση στο μυαλό μου. Έτσι πριν μια εβδομάδα, αποφάσισα ότι είχε φτάσει η ώρα να ξαναεπισκεφτώ αυτό το μέρος.

Για μένα τα μουσεία αποτελούν χώρους αναψυχής, ξεκούρασης, ευεξίας, ψυχικής ανάτασης. Είναι σαν να πηγαίνω σε ένα ινστιτούτο αισθητικής για ένα χαλαρωτικό και αναζωογονητικό μασάζ. Αυτή τη φορά αποφάσισα να με καλομάθω ακόμη περισσότερο και προγραμμάτισα μια επίσκεψη υπό την καθοδήγηση μιας ξεναγού.
Ένα ανοιξιάτικο δώρο για εμένα και ταυτόχρονα, μια μικρή βοήθεια για όλους τους ανθρώπους που έχουν πληγεί επαγγελματικά από την τελευταία πανδημία.

Κλείσαμε το ραντεβού μας για τις 10 το πρωί μπροστά στο Bargello, για την ακρίβεια, στις σκάλες της Padia Fiorentina. Κάναμε τις συναλλαγές μας με βάση τους καινούργιους υγειονομικούς κανόνες και η ξενάγησή μας άρχισε.

Ένα citygirl παρέα με την πρόσοψη του Michelangelo. Το εργο πραγματοποιήθηκε από τον εγγονό του καλλιτέχνη, Leonardo Michelangelo για τον οικογενειακό τάφο.

Με λύπη παρατήρησα ότι δεν ήταν εφικτό να θαυμάσουμε την πρόσοψη του κτηρίου, καθώς βρίσκεται υπό αναστήλωση και ανακαίνιση. Ωστόσο, τέτοιες πρωτοβουλίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση και διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς κάθε πόλης.

Το μουσείο του Bargello χτίστηκε το 1255, λίγο έξω από τα πρώτα και αρχαιότερα ρωμαϊκά τείχη της πόλης. Αποτέλεσε το πρώτο δημόσιο κτήριο της Φλωρεντίας. Ένα είδος μεσαιωνικού προξενείου. Εδώ φιλοξενούνταν οι επίσημοι καλεσμένοι με τις οικογένειές τους. Σκοπός τους ήταν ο έλεγχος και η επιτήρηση των καθηκόντων των τοπικών αρχών όπως και η τήρηση των νόμων από τους πολίτες.
Οι τοίχοι του κτηρίου είναι γεμάτοι από τα στέμματα των επιφανών οικογενειών της εποχής που έζησαν για κάποιο χρονικό διάστημα στο Bargello.

Αργότερα αποτέλεσε την έδρα των αστυνομικών αρχών της πόλης, και κατά συνέπεια, διετέλεσε χρέη φυλακής.
Στο νεοσύστατο ιταλικό κράτος ήταν το πρώτο μουσείο που ιδρύθηκε. Μέχρι σήμερα εκτελεί άψογα τον ρόλο του.

Το συντριβάνι αρχικά φτιάχτηκε για να στολίσει μια πλευρά της αίθουσας του 500 στο Palazzo Vecchio. Μετά από διαφωνίες τελικά φιλοξενείται στο μουσείο του Bargello.

Το μουσείο αποτελείται από τρεις ορόφους. Τα εκθέματα της αναγεννησιακής εποχής κυριαρχούν στο χώρο. Έργα του Michelangelo, Donatello, Bernini, Verrocchio, Giambologna κοσμούν τις αίθουσες του κτηρίου και κερδίζουν την προσοχή και το θαυμασμό κάθε επισκέπτη.

Κυρία με λουλούδια, Andrea del Verrocchio, 1475 μ.Χ, μάρμαρο. Το έργο του δασκάλου του Leonardo da Vinci αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης για πολλούς καλλιτέχνες. Οι λεπτομέρειες του φορέματος της ντάμας, ο τρόπος που κρατάει το μπουκέτο από τα λουλούδια και η έκφρασή της είναι μοναδικά χαρακτηριστικά του αγάλματος.

Στον πρώτο όροφο φιλοξενείται και η προσωπική συλλογή του Γάλλου συλλέκτη Louis Garrand που έζησε στη Φλωρεντία και θέλησε η πόλη να κληρονομήσει όλα τα υπάρχοντα του μετά το θάνατό του. Εδώ κερδίζουν την προσοχή μου οι συλλογές των κοσμημάτων εποχής,

τα αντικείμενα καθημερινής οικιακής χρήσης,

πορσελάνινα διακοσμητικά,

καθώς και τα επιτραπέζια παιχνίδια.

Η ξενάγηση ήταν άκρως εποικοδομητική, διασκεδαστική, γεμάτη από πληροφορίες και ανέκδοτα περιστατικά που θα χρειάζονταν πολλές ώρες μπροστά στο διαδίκτυο ή στα βιβλία για να συλλέξουμε. Η ιστορία των αγάλματος που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν αυτή του marzocco του Ντονατέλο.

Το λιοντάρι με το ένα πόδι σηκωμένο και την ασπίδα με το λουλούδι της Ίρις πάνω της. O Marzocco και η Ίρις είναι τα σύμβολα της πόλης της Φλωρεντίας. Οι Ρωμαίοι τον Μάιο του 29 μ.Χ ονόμασαν την καινούρια πόλη Florentia εμνευσμένοι πιθανόν από τα αμέτρητα ανθισμένα λιβάδια με Ίριδες που υπήρχαν γύρω από την πόλη. Ο Θεός Marte, στον οποίο ήταν αφιερωμένη η Φλωρεντία, έδωσε το όνομά του στο λιοντάρι, marzocco, σηματοδοτώντας το πολυτάραχο παρελθόν της, με τις διαρκείς συγκρούσεις και εντάσεις που είχε με άλλες πόλεις. Ο Θεός Άρης έβαλε το χεράκι του!

Στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται και τα αρχικά καλούπια του διαγωνισμού που είχαν διεξάγει οι αρχές τις πόλεις για τον στολισμό της Βόρειας πόρτας του Battistero μπροστά στον καθεδρικό ναό της πόλης.

Δύο επιφανείς καλλιτέχνες της εποχής, ο Ghiberti και ο Brunelleschi, έλαβαν μέρος απεικονίζοντας τη θυσία του Ισαάκ πάνω στις πλάκες. Το πιο καινοτόμο σχέδιο της εποχής, αυτό του Brunelleschi, που εισήγαγε την προοπτική και την τρισδιάστατη εικόνα, έχασε αρχικά. Η Αναγέννηση όμως είχε ήδη αρχίσει και οι ιδέες του Brunelleschi κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στον καλλιτεχνικό χώρο. Σε λίγα χρόνια ο ίδιος θα σχεδιάσει και θα κατασκευάσει τον τρούλο του καθεδρικού ναού (Duomo), ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα μέχρι τις μέρες μας. Μπορείτε να τον δείτε εδώ: https://www.citygirls.gr/korniliaverrou/city-girls/florence-perpatwntas-stin-plateia-tou-duomo/

Η αρχική γλυκιά ανάμνηση που είχα γι’ αυτόν τον μουσειακό χώρο επιβεβαιώνεται. Την επόμενη φορά δε θα περιμένω τόσα πολλά χρόνια για να ξαναέρθω.

Μέχρι την επόμενη διαδικτυακή συνάντησή μας να είστε καλά!

Χρήσιμες πληροφορίες: https://www.bargellomusei.beniculturali.it/

Instagram: https://www.instagram.com/bargellomuseums/

Μερικά από τα πιο σημαντικά εκθέματα τoυ μουσείου είναι τα ακόλουθα:

1. Ο Άγιος Γεώργιος του Ντονατέλο, μάρμαρο, 1403 μ.Χ

Θεωρείται ένα από τα πρώτα αγάλματα της Αναγέννησης. Η κίνηση αρχίζει να εμφανίζεται ξανά αφήνοντας πίσω της την στατική αναπαράσταση των αγαλμάτων του μεσαίωνα. Το άγαλμα αρχικά στόλιζε μια από τις προσόψεις της εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ στο κέντρο της πόλης.

Εκκλησία Αγίου Μιχαήλ.

2. Ο Δαβίδ του Ντονατέλο, 1440 μ.Χ, χαλκός.

Αναπαριστά τον Δαβίδ στην εφηβεία του. Το πρόσωπο που πατάει η νεαρή φιγούρα αποτελεί μια προσωπογραφία του ίδιου του καλλιτέχνη

3. Ο Βάκχος του Μικελάντζελο, 1497 μ.Χ μάρμαρο

Ο Μικελάντζελο σμίλευσε αυτό το άγαλμα όταν ήταν 22 χρονών. Το έργο απορρίφθηκε από τον πρώτο αγοραστή, τον καρδινάλιο Raffaele Riario. Ο Βάκχος εμφανίζεται τόσο μεθυσμένος που δεν μπορεί να κρατηθεί όρθιος και στα δύο πόδια.

4. Η βάση του αγάλματος του Περσέα και της Μεδούσας. Το άγαλμα βρίσκεται στην piazza della Signoria.

5. Ο εσταυρωμένος, Μικελάντζελο, ξύλο

Το έργο αγοράστηκε από το ιταλικό κράτος το 2008. Εκτιμάται ότι ανήκει στον Μικελάντζελο σε σύγκριση με άλλα παρόμοια έργα του καλλιτέχνη που υπάρχουν σε Παρίσι και Rouen.

6. Η νικήτρια Φλωρεντία εναντίον της Πίζας, Giambologna, 1575 μ.Χ, μάρμαρο.