Ντουμπάι: Ξενάγηση στο ιστορικό κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth II -

“Κυρίες και κύριοι, καλώς ορίσατε στο θρυλικό Queen Elizabeth II! Απόψε θα σας ξεναγήσουμε στο ιστορικό αυτό κρουαζιερόπλοιο όπου τα τελευταία χρόνια έχει αγκυροβολήσει στο λιμάνι του Port Rashid του Ντουμπάι.Το πλοίο αυτό έχει φιλοξενήσει τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της εποχής του. Δυόμιση εκατομμύρια επιβάτες στο σύνολο, ανάμεσά τους ο Charles Dickens, οι Beatles, η Queen Elizabeth, ο Nelson Mandela, αστροναύτες και πιλότοι του Concorde. Η λίστα αυτή δεν έχει τέλος.”

Τα πρώτα λόγια του ξεναγού μας μου κέντρισαν για τα καλά την προσοχή και ζήτησα αμέσως ένα μπλοκ σημειώσεων από το προσωπικό του πλοίου. Τα νούμερα που άκουγα ήταν εξωπραγματικά καθώς και οι γαργαλιστικές ιστορίες του μεγαλειώδους αυτού κρουαζιερόπλοιου. Η ξενάγησή μας άρχισε ακριβώς στις τρεις το μεσημέρι και θα διαρκούσε περίπου μία ώρα. Ο χώρος υποδοχής των καλεσμένων ήταν η επιβλητική βιβλιοθήκη του πλοίου, η οποία είχε πλέον τοποθετηθεί σε χώρο εξωτερικό.

Όπως ενημερώθηκα αμέσως μετά, αποτελούσε παγκοσμίως τη δεύτερη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη σε καράβι. Στο κέντρο της δέσποζε μία μεγάλη καμπάνα η οποία παλαιότερα ηχούσε κάθε Πρωτοχρονιά σημαίνοντας την αρχή του νέου έτους. Η χρήση της όμως ήταν διπλή καθώς στο καράβι τελούνταν και βαπτίσεις, οπότε η καμπάνα αναποδογύριζε, γέμιζε νερό και μεταμορφωνόταν σε κολυμπήθρα για τα νεαρά κορίτσια. “Το όνομα αυτής Elizabeth!”

Στον ίδιο χώρο υπήρχαν κρεμασμένα και τα πάλαι ποτέ αμύθητης αξίας χρυσά χαλιά του Queen Elizabeth II, που εξαιτίας ενός τραγικού λάθους στο καθαριστήριο έχασαν όλο το χρυσό τους.

“Έπρεπε να βλέπατε τον θαυμασμό που προκαλούσαν στους επιβάτες που έμπαιναν για πρώτη φορά στο πλοίο”, είπε ο ξεναγός μας και κούνησε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του.

“Ήρθε, όμως, η ώρα να προχωρήσουμε στα ενδότερα, ο χρόνος μου είναι τόσο λίγος και θέλω να σας δείξω τόσα πολλά “.

Πορτραίτα της Βασίλισσας Ελισάβετ καθώς και μοντέρνοι πίνακες γνωστών ζωγράφων κοσμούσαν τους διαδρόμους και τις ατελείωτες σκάλες.

Ο ξεναγός μάς οδήγησε πρώτα σε μία από τις πολλές σουίτες του καραβιού τονίζοντας με στόμφο το εξωπραγματικό ποσό των 10.000 λιρών που έπρεπε να καταβάλει κάποιος προκειμένου να μείνει εκεί, για να μην αναφερθώ στην εξάμηνη λίστα αναμονής.

Στο μπουντουάρ υπήρχαν παλιά τεύχη της Vogue, καλλυντικά,

ακόμη και απογευματινά φορέματα του διάσημου σχεδιαστή Michael Kors.

Οι κυρίες της εποχής προτιμούσαν αέρινα και απλά φορέματα στο πλοίο.

Έπαιρναν το μπάνιο τους σε μία από τις τέσσερεις πισίνες, ενώ αργότερα γευμάτιζαν ανέμελες σε κάποιο από τα υπερπολυτελή εστιατόρια με θέα τον ωκεανό. Είκοσι τόνοι αστακού, ένας τόνος χαβιάρι και 75.000 μπουκάλια σαμπάνιας είχαν καταναλωθεί συνολικά σε αυτό το πλοίο.

Δύο από τα διάσημα εστιατόρια λειτουργούν και σήμερα. Ένα με μπουφέ και πιο προσιτές τιμές στο κοινό και ένα ακόμη για τους λάτρεις του fine dinning, με κρυστάλλινα ποτήρια, καλογυαλισμένα ασημένια μαχαιροπίρουνα και πορσελάνινα σερβίτσια περιμένουν να σε ταξιδέψουν πολλές δεκαετίες πίσω.

Ζήτησα να δω το μέρος που είχε δειπνήσει η Βασίλισσα το 1990, εκεί όπου βρίσκεται και το συντριβάνι με τα “λευκά άλογα”.

Ο μύθος λέει πως η σύλληψη της ιδέας του καλλιτέχνη έγινε μια μέρα που αγνάντευε τα θυμωμένα κύματα του ωκεανού. Ο αφρός των κυμάτων του θύμισε άγρια λευκά άλογα που κάλπαζαν στην επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι, λοιπόν, η φαντασίωση αυτή πήρε σάρκα και οστά και στόλισε το εστιατόριο.

Με τα χρόνια το Queen Elizabeth ΙΙ άρχισε να αντιμετωπίζει κάποια σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Τα κέρδη δεν έφταναν να καλύψουν τις ανάγκες του μεγαθήριου και τότε μια έκτακτη ιδέα έπεσε στο τραπέζι.

Η βιβλιοθήκη του πλοίου μεταφέρθηκε από την περίοπτη θέση της και αντικαταστάθηκε με καζίνο! Κουλοχέρηδες

και τραπέζια μπιλιάρδου

προσέφεραν διασκέδαση στους επιβάτες, οι οποίοι εκστασιασμένοι γέμιζαν μέχρι και τους διαδρόμους.

Ο χρόνος της ξενάγησής μας τελείωνε και εμείς ρωτήσαμε δειλά αν υπάρχει κάποιο μέρος που θα μπορούσαμε να πιούμε μια μπύρα. “Μα και βέβαια κυρίες μου, voila η pub μας! Στο επάνω μέρος της μπορείτε να δείτε τα εμβλήματα όλων των λιμανιών που έχουμε επισκεφτεί”.

“Say no more” του απάντησα, άρπαξα την φίλη μου από το χέρι και τρέξαμε στην pub.

Σκέψου πως είμαστε έτοιμοι να σαλπάρουμε, προορισμός Σιγκαπούρη, η πόρτα στο αμπάρι κλείνει σιγά σιγά και η άγκυρα σηκώνεται. Τα φουγάρα σφυρίζουν και “All Aboard!”.